گروه انسانهای سبز: غیر سیاسی، دولتی، مذهبی و قومی " غرامت جنگ حق ماست "

هدف: اعتراض به فقر، بی عدالتی، تبعیض انسانی، جنگ، کشتار انسانهای بیگناه و گسترش فعالیتهای انساندوستانه، تاریخی و زیست محیطی

گروه انسانهای سبز: غیر سیاسی، دولتی، مذهبی و قومی " غرامت جنگ حق ماست "

هدف: اعتراض به فقر، بی عدالتی، تبعیض انسانی، جنگ، کشتار انسانهای بیگناه و گسترش فعالیتهای انساندوستانه، تاریخی و زیست محیطی

زباله نریزید، لطفا!

بیایید نریختن زباله را به یک فرهنگ تبدیل کنیم. این امر نیازمند تلاش بسیار از سوی مسئولین و همکاری بسیار از سوی مردم است...
زباله یعنی پس‌مانده و باقیمانده از تولید یا تغییر شکل چیزهای دیگر و نیز آنچه که قبلا استفاده شده و دیگر به آن احتیاجی نیست. به عبارتی زباله به مجموعه مواد ناشی از فعالیت‌های انسان و حیوان که معمولاً جامد بوده و به صورت ناخواسته و یا غیرقابل استفاده، دور ریخته می‌شوند، گفته می‌شود.
با این تعریف می‌خواهیم تلنگری به یک رفتار ناشایست یا یک عادت و رسم غلط دیرینه بزنیم. عادت و رسم غلطی که عواقبش دامان خودمان یا فردای فرزندانمان را خواهد گرفت و شاید هم گرفته باشد!
به نظر شما، این چه رسم و عادتی است که ما مردمان داریم؟! همیشه حق با ما است! عجیب نیست؟ چگونه است که من می‌ریزم، وظیفه دیگری‌است که جمع کند! من خراب می‌کنم، وظیفه دیگری‌است که بسازد! من سهل‌انگاری و اشتباه می‌کنم، وظیفه دیگری‌ است که اصلاح و ترمیم کند! و... عجیب نیست؟
این نوع تفکر یکی از معضلاتی که به وضوح می‌توان بین مردمان، بخصوص جوانان کشور دید‌. آنها بدون هیچ گونه فکر و احساس مسئولیتی نسبت به محیط و فضای زیست، زباله سازی می‌کنند، تنها با این تفکر و عادت که می‌پندارد "من می‌ریزم، وظیفه شهرداری است که جمع کند!؟
جالب‌تر از همه اینکه این تفکر و کار زشت بیشتر بین جوانانی جا افتاده که به نظر خودشان‌، خیلی باکلاس و روشنفکر هم هستند و این بسیار دردناک است. 
چرا هنوز وقتی توی شهر قدم می‌زنیم یا سوار بر خودرو در حال عبور از خیابان‌ها هستیم روی زمین، توی جوی آب، چمن و هر جا که فکرش رو بکنید، با بی‌توجهی به عواقب آن زباله و پسامد‌های خود را رها می‌کنیم؟ 
زباله‌هایی که به دلیل بی‌توجهیِ شهروندان محترم و با فرهنگ در گوشه و کنار خیابان و... ریخته است به نظر شما نشانه چیست؟
چرا ما مردمان هنوز نسبت به محیط زیست خود بی‌تفاوت هستیم؟ می‌گویم؛ "ما" و منظورم "همه ما" است. قرار نیست اگر من و شمای نوعی زباله روی زمین نمی‌ریزم، پس کار تمام است و با خیال راحت و بی‌تفاوت از کنار این مسئله حیاتی زباله سازی و زباله ریزی بگذریم! خیر اینطور نیست! همه "ما" مسئول هستیم!
سوال این است، چرا زباله ریزی؟ چرا فردی به خود اجازه می‌دهد با ریختن زباله‌های خود در محیط و فضایی عمومی یا حتی در طبیعت عملا به همگان  توهین و خیانت کند؟
زباله نریزید، لطفا!
جای زباله در سطل زباله است.
بله ریختن زباله در فضای عمومی نوعی خیانت به سلامت عموم مردم و توهین به آنها محسوب‌می‌شود. آیا در مقابل چنین فرد ناآگاهی هیچ‌کس مسئول نیست؟ چرا، همه ما در مقابل چنین افرادی مسئول هستیم! افرادی که تعداد آنها اندک هم نیست.
همه ما مسئول هستیم که محیط خود را پاکیزه نگاه داریم. ما در مقابل فرزندان و کودکان این سرزمین، برای "حق داشتن محیط زیست پاکیزه "مسئول هستیم.  بنابراین باید، این مسئولیت را با توجه و دلسوزی هر چه تمام‌تر به یکدیگر یاد‌اوری کنیم. مسئولیتی که باید در نهایت به فرزندان نسل فردا آموزش داده و منتقل کنیم.
بدون حس مسئولیت و دلسوزی برای خود و نیز آگاه کامل از عواقب عمل خود؛ هیچ تدبیری فایده و اثر مثبت نخواهد داشت. تدابیری که شهرداری و سازمان‌های مختلف انجام می‌دهند، مانند؛ دو برابر کردن کارکنان شهرداری، افزایش شیفت‌ کارگران خدماتی برای جمع‌اوری زباله‌ها و جارو کردن سطح خیابان‌ها در شبانه روز، چند برابر کردن سطل‌های زباله، مکانیزه کردن، تبلیغات و...
به نظر شما بدون آگاهی و توجه همگان، تاثیری خواهد داشت؟ به نظر من تا وقتی که ریختن زباله، توی سطل زباله به عنوان یک کار "با کلاس" و با پرستیژ تلقی شود و تنها برای نمایش و فیگور نزد اطرافیان باشد، هنوز موفق نشدیم این فرهنگ صحیح و ضروری را نهادینه کنیم.
این فرهنگ زمانی نهادینه خواهد شد که فرد، این عمل را "وظیفه" خود بداند نه چیز‌دیگر! در غیر این صورت، اصلاح عادت ریختن زباله روی زمین و آلوده کردن محیط، یکی از کارهای  بسیار سخت خواهد بود. نکته اصلی ترغیب و آگاه کردن افراد به انداختن اشغال‌های خود در سطل زباله به عنوان "وظیفه" است.
و این مسئله، تنها با توجه، نظارت، تکرار و یاد‌اوری دوستانه میسر و ممکن خواهد شد. وظیفه همه ما این است که نه تنها از ریختن و تولید زباله خوداری کنیم؛ بلکه و صد البته وظیفه داریم با "توجه، نظارت و حس مسئولیت" از زباله سازی و زباله ریزی آن دسته افراد نا‌اگاه نیز جلوگیری کنیم.
این مسئله زباله سازی و ریزی  تنها به داخل شهر ختم نمی‌شود. بلکه در خارج از شهر و طبیعت نیز شما این مسئله، ببخشید به عبارتی این مشکل را بسیار می‌بینید. حتی گاهی در جاده یا در طبیعت جای تمیزی برای اطراق کردن کوتاه مدت پیدا نمی‌کنید. چرا که ما مردمان بسیار تمیز و پاکیزه هستیم!  
داخل شهر رفتگران و زحمت‌کشان شهرداری به نوعی بر روی اشتباهات ما جارو می‌کشند و زباله‌ها را جمع‌آوری می‌کنند. ولی در دل طبیعت، جاده‌ها، بیابان‌ها، کوه‌ها و... چه کسی جز خود ما این اشتباهات را پاک خواهد کرد. 
ای مسافران، ای طبیعت‌گردان، ای کوهنوردان و ای دوست‌داران طبیعت و... چرا زباله‌هایی که گاهی مانند بطری‌های نوشابه 400 سال طول می‌کشد تا جذب طبیعت شود، را رها می‌کنید؟! بیایید با خودمان، محیط زیست و فرزندان آینده این سرزمین مهربان‌تر و آگاهانه‌تر برخورد کنیم.ر

معاون سازمان جنگل ها به ادامه تخلیه زباله در جنگل های شمال هشدار داد

معاون امور جنگل سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری نسبت به ادامه تخلیه زباله در برخی از مناطق جنگل های شمال کشور هشدار داد و از شهرداران خواست تا ظرف مدت سه ماه نسبت به ساماندهی وضعیت زباله و پیشگیری از تخلیه آن در جنگل های این مناطق برنامه ریزی کنند.

ه گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان جنگل ها  بهزاد انگورج تقوی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا گفت : حدود 300 هکتار از گستره جنگل های شمال به محل تخلیه و دپوی زباله ها تبدیل شده و چنین وضعیتی متاسفانه بسیار نگران کننده است.

وی افزود : شیرابه ناشی از تخلیه زباله در جنگل های شمال منجر به خشکیدن انواع گونه های ارزشمند گیاهی شده و حتی روی منابع آب های زیرزمینی نیز اثرات سوء داشته است.

معاون امورجنگل سازمان جنگل ها ، مراتع و آبخیزداری گفت : هم اینک به علت سوء مدیریت شهری این میزان گستره جنگل های شمال به شیوه کاملا ناموزونی به محل دفع زباله تبدیل شده است.

وی افزود : این در حالی است که مناطق شمالی کشور به دلیل برخورداری از جنگل های رویشی هیرکانی نباید به محل دفع زباله تبدیل شود.

او ادامه داد: تمامی عرصه های جنگلی شمال کشور که اکنون در اختیار شهرداری ها قرار دارد، موقتی است ولی قصورهای صورت گرفته سبب شده تا این عرصه ها به محلی برای انباشت انبوه زباله تبدیل شود.

معاون سازمان جنگل ها اظهار داشت: زباله تولیدی شهروندان و گردشگران شهرهای شمالی بدون استثناء در عرصه های جنگلی تخلیه می شود و ما با چنین وضعیتی مخالف هستیم.

انگورج تقوی با تاکید بر این نکته برای ساماندهی و جمع آوری زباله از جنگل ها از نهادهای مسئول درخواست همکاری کرد و گفت : سهم سرمایه گذاری در بخش زباله، مهار پساب و آب های نامتعارف در کشور بسیار کم بوده و لازم است دولت توجه ویژه ای در این زمینه داشته باشد.

وی افزود : با توجه به این که مدیریت پهنه سرزمینی تحت عنوان تعادل بخشی در سیاست های کلی مورد ملاحظه قرار گرفته و همچنین در سند ملی آمایش سرزمینی نیز مطالعه شده است، اگر بتوان تمرکز جمعیت در واحدهای سرزمینی را نیز به سمت تعادل بخشی سوق دهیم، توجه ویژه ای به انتخاب سکونتگاه ها داشته ایم.

انگورج گفت : اگر بتوان تمرکز جمعیت را در واحدهای سرزمینی بر هم بزنیم و به سوی تعادل بخشی برنامه ریزی کنیم، بخش عمده ای از مشکلات مربوط به زباله در جنگل ها هم حل می شود.

وی بر ضرورت تامل بیشتر در انتخاب سکونتگاه ها تاکید کرد و افزود : باید در مناطقی که ظرفیت های بیشتر و شرایط بهتری برای ایجاد فرصت های شغلی دارد سکونتگاه ایجاد شود، در حالی که تاکنون چنین تامل و توجه نشده است.

طبق آمار رسمی هم اکنون 42 واحد بزرگ دفع زباله به وسعت 300 هکتار درجنگل های شمال وجود دارد که روزانه به طور متوسط حدود دو هزار و 500 تن زباله در این مناطق تخلیه می شود.

در جنگل های 1.9 میلیون هکتاری شمال 211 گونه درختچه ای و 90 گونه درختی وجود دارد.

شگفتی های آب در بدن انسان

یکی از شگفتیهای بسیار عجیب ساختمان بدن ما انسانها ، مقدار آبی است که در بدن مان موجود است . اگر فقط وزن بدن مورد نظر باشد ، ما انسانها بیشتر از آب ساخته شده ایم .60 تا 70 در صد وزن بدن ما را آب تشکیل می دهد. چیزی در حدود چهل و نه کیلو گرم آب در یک مرد با وزن متوسط . حتی استخوان بدن ما که کاملاً ماده ای سخت به نظر می رسد بالغ بر 20 درصد آن را آب تشکیل می دهد ، در حالی که 95 درصد پلاسمای خون ما را آب تشکیل می دهد.

این دریای درونی با مزه ای شور ، محیط آبی دررون بدن ما میباشد. آب این دریا در رگهای خونی و همه مجاری باریک بدن در جریان است . هر سلولی را این آب سیراب می کند و هیچ عضوی از بدن نمی تواند بدون این آب زنده بماند . به عبارت دیگر آب موجود در بدن مانع از این می گردد که ما در آتش درونی خود بسوزیم .

عزیزان ! آیا براستی علت وجود این همه آب در بدن انسان چیست ؟ و چرا حکمت خدای حکیم بر این امر تعلق گرفته است ؟ پژوهشگران ، خنک نگهداشتن بدن را یکی از علتهای وجود این همه اب در بدن می دانند . آیا تا کنون به آبی که درون موتور در جریان است اندیشیده اید؟ می دانید که یکی از وظایف این آب خنک نگهداشتن ماشین موتور می باشد. آب موجود در بدن انسان نیز همین وظیفه را بعهده دارد . فعالیت های شیمیائی که در همه اعضای بدن ما انجام می گیرد ، به اضافه حرارتی که در اثر فعالیت های ماهیچه ها ایجاد می گردد ، حرارتی را تولید می کنند که توانائی سوزاندن ما را دارد . ولیکن به وسیله ی آبی که در اطراف بافتها وجود دارد و توسط آنها به درون مکیده می شوند ، به محض اینکه حرارت اضافی تولید شود از بین برده خواهد شد .

یاران ! یکی دیگر از وظایف آب موجود در بافتهای بدن انسان جلوگیری از وارد شدن ضربه های شدید به اندام هاست . دریای درونی ما یک عامل ضربه گیر است . به عنوان مثال ، مایعی که اطراف مغز ما را فرا گرفته است موجب می گردد که مغز از صدمه های سخت وارده محفوظ بماند . همین طور ، استخوانها ، محل اتصال آنها و اعضاء بدن و اعصاب در تشکی از مایع قرار دارند تا ما بتوانیم در محیطی که دائم با اجسام برخورد می کنیم تاب مقاومت داشته صدمه ای بر ما وارد نگردد. آیا می دانید اگر خداوند خالق این آب را در بدن ما قرار نمی داد در آن صورت چه می شد؟ بدون آب در بدن ، کوبیدن پا بر روی زمین و زدن چکش بر چیزی آن قدر دردناک می بود که غیر قابل تحمل می شد .

همچنین ، دریای آب درون بدن ما ، یکی از بهترین حلالها است و همراه خود محلولهای شیمیائی پر ارزش بسیاری را توأم با موادی که بحالت شناور هستند به نقاط مختلف بدن می رساند . مثلاً توانائی آن در نگهداری سدیم و پتاسیم به صورت محلول یک ضرورت است که عمل انتقال تکانه های الکتریکی را انجام می دهد و موجبات فعالیت ماهیچه ها و اعصاب را فراهم می سازد .

دوستان ! آب مورد نیاز بدن ، مانند غذا ، باید دائم تأمین گردد. به طور معمول ما روزانه حدود یک و یک چهارم لیتر آب مینوشیم خواه این آب بصورت خالص باشد یا به وسیله نوشابه های دیگر . ما به همین اندازه هم از طریق غذا هرچند که بدون آب به نظر برسد آب را بدست می آوریم . کل مقدار آبی که بدن از طریق ادرار دفع می کند بالغ بر یک و یک چهارم لیتر می باشد و همین مقدار هم به صورت تبخیر از دست داده می شود که این تبخیر نقش خنک کنندگی بدن را ایفا می کند و از راه ریه ها و پوست بدن انجام می پذیرد.

عمل آب در بدن بیشتر از اینها پیچیده و مهم است . آب در بدن به طور دائم چون پولی که در بانک رد و بدل می شود ، بین اعضاء مختلف و سیستم رد و بدل می شود. مثلاً در عرض یک روز بالغ بر یکصد و سی و هفت لیتر مایعات از خون تصفیه می گردد و دوباره توسط کلیه ها بخون عودت داده می شود .

عزیزان ! چیزی بین هفت و نیم لیتر آب در داخل بدن تولید می گردد. در بین منابع مختلف غدد بذاقی در طی یک شبانه روز مقدار یک و یک چهارم لیتر آب برای مرطوب نگهداشتن دهان ترشح می شود و این بذاق ترشح شده علاوه بر مرطوب نگهداشتن دهان عمل گوارش را نیز منظم می کند . معده نیز بالغ بر یک و یک چهارم لیتر شیره معدی ترشح نموده و پانکراس و کبد و روده ها بالغ بر سه لیتر و نیم مایعات ترشح می کنند .

براستی چگونه احساس میکنیم که نیاز به آب داریم ؟ و چگونه درک میکنیم که به چه اندازه آب نیاز داریم ؟ معمولاً تصور می کنیم موقعی که گلوی ما خشک می شود به ما احساس تشنگی دست می دهد . ولی حقیقت این است که اعلام تشنگی از خون سرچشمه می گیرد . مثلاً زمانی که ما در هوای گرم به ورزش پرداخته باشیم و مقدار زیادی عرق کرده باشیم ، آب از دست رفته موجب خواهد شد که غلظت خون زیاد شود . هنگامی که غلظت خون در مقابل گرما بیش از حد گردد ، یک ماده شیمیائی از راه خون به مغز رانده می شود و از آن مرکز پیامی به دهان و گلو می فرستد ، در آنجا مکانیزم اعصاب ، ما را از تشنگی آگاه میسازد . وقتیکه ما آب می نوشیم تشنگی رفع می گردد یعنی تعادل آب برقرار شده است .

یاران ! وقتی ما غذای پر نمک می خوریم احساس تشنگی می نمائیم . اما ، این بدان علت نیست که آب بدن ما کاهش پیدا کرده است بلکه علت آن این است که ما نمک اضافی خورده ایم ، چون بدن نه فقظ تعادل آب خود را حفظ می کند ، بلکه همیشه نسبت نمک موجود در آب خود را به نه دهم درصد محفوظ نگه میدارد . لذا از آنجائی که نمک آب بدن در مقدار معینی نگهداری می شود، پس اگر ما نمک زیاد بخوریم باید آب بیشتری نیز بنوشیم که آن نسبت معین محفوظ بماند . همچنین زمانی که به واسطه عرق کردن آب از دست می دهیم ، این عرق مزه شور دارد بنابراین برای جبران آن باید آب و نمک بنوشیم .

ذخیره آب بدن انسان خیلی کمتر از ذخیره غذائی می باشد . فردی که در یک اتاق سرد استراحت نماید حد اکثر میتواند دوازده روز بدون آب زنده بماند ، ولی اگر به او آب داده شود میتواند مدت دو ماه زنده بماند بدون اینکه غذا بخورد.

ما به خون چون یک مایع حیاتی فکر می کنیم . ولی آب با جریان خود و فراهم آوردن تسهیلات برای حرکت ، گرما و خنک کردن ، حل نمودن مواد حیاتی و حمل کردن ملکولهائی که ما را تغذیه می کنند مایع حیات بخش حقیقی بدن میباشد .

انتقاد محیط زیست از الگوی نادرست مصرف آب در خانواده های ایرانی

مدیرکل اقتصاد پایدار سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه سرانه مصرف روزانه آب برای هر ایرانی 220 لیتر است، این میزان را در سایر کشورها 130 لیتر دانست و تاکید کرد : این فاصله نشان می دهد در میان خانواده های ایرانی در مصرف آب الگوی مناسبی وجود ندارد. زهرا جواهریان در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما از اینکه مردم نسبت به میزان آب مصرفی خود حساسیتی ندارند، انتقاد کرد و گفت: مسئولان باید با ارائه آمارهای دقیق حساسیت مردم را در مصرف آب افزایش دهند . وی با بیان اینکه بخش قابل توجهی از آب شرب در تولید مواد غذایی و صنعتی با عنوان آب مجازی استفاده می شود افزود: در صورتی که مردم بدانند برای یک عدد پرتقال 50 لیتر آب ، یک عدد گوجه فرنگی 35 لیتر ، یک عدد تخم مرغ 200 لیتر، یک کیلو گرم گوشت گوساله 15 هزار و 412، یک برگ کاغذ A4 ده هزار لیتر آب و یک تن کاغذ 324 هزار لیتر آب مصرف می شود حتما در مصرف این ماده حیاتی صرفه جویی می کنند و همچنین نگاه خود را به آب تغییر می دهند . جواهریان با بیان اینکه براساس استانداردهای جهانی باید فقط از 20 درصد آب تجدیدپذیر استفاده شود این شرایط را مطلوب توصیف کرد و گفت : در این شرایطی که کشورها از 40 دصد این آب استفاده کنند به مرز خطر نزدیک شده اند . وی میزان آب قابل استحصال و تجدیدپذیر در ایران را 96 میلیارد مترمکعب اعلام کرد و گفت: براساس آمارهای منتشره بیش از 80 درصد این میزان آب به مصرف تولیدات کشاورزی ، شرب ، خدمات و صنعت می رسد . مدیرکل توسعه اقتصاد پایدار سازمان حفاظت محیط زیست اصلاح الگوی کشت را از دیگر راهکارهای صرفه جویی در مصرف آب دانست و افزود : باید از محصولاتی تولید شوند که اصطلاحا کم آب بر هستند . وی با تاکید براینکه دولت باید واردات محصولاتی را که از نظر کشاورزی نیاز به آب فراوان دارند آزاد اعلام کند این رویکرد را در صرفه جویی مصرف آب بسیار مهم ارزیابی کرد و گفت : با این روش می توان گفت ایران در تجارت آب مجازی موفق عمل کرده است . جواهریان همچنین از خانواده ها خواست با افزایش حساسیت خود نسبت به مصرف آب شرب در منازل نقش به سزایی در صرفه جویی در مصرف این ماده حیاتی داشته باشند . وی با اشاره به اینکه باز بودن شیر آب در هر دقیقه بسته به شدت آن 10 تا 20 لیتر آب را روانه فاضلاب می کند افزود: باید مردم با تغییر رویکرد خود در مصرف آب از هدررفتن آن نیز جلوگیری کنند. جواهریان یکی دیگر از راه‌های هدر رفتن آب شرب را چکه کردن آب کولر اعلام کرد و گفت: بررسی ها نشان می دهد در هر شبانه روز 60 تا 100 لیتر آب از این طریق وارد فاضلاب می شود .