گروه انسانهای سبز: غیر سیاسی، دولتی، مذهبی و قومی " غرامت جنگ حق ماست "
هدف: اعتراض به فقر، بی عدالتی، تبعیض انسانی، جنگ، کشتار انسانهای بیگناه و گسترش فعالیتهای انساندوستانه، تاریخی و زیست محیطیگروه انسانهای سبز: غیر سیاسی، دولتی، مذهبی و قومی " غرامت جنگ حق ماست "
هدف: اعتراض به فقر، بی عدالتی، تبعیض انسانی، جنگ، کشتار انسانهای بیگناه و گسترش فعالیتهای انساندوستانه، تاریخی و زیست محیطیدوچرخه سواری خلیج پارس جاویدان تا دریای کاسپین "خزر"
✅ پاینده باد ایران
درود،
سیزدهمین تور ملی دوچرخه سواران اقوام ایرانی
پیام: اتحاد اقوام ایرانی تمامیت ارضی آب و خاک ایران
در #اعتراض به #فقر، #بی_عدالتی، #تبعیض انسانی، #جنگ، #کشتار_انسانهای_بیگناه و #فروش ماهیان #خلیج #پارس و واگذاری سهم آبهای دریای #کاسپین "#خزر" به روسیه
همراه با رکاب زدن استان های
#کرمان
#یزد
#فارس
#کهگیلویه_و_بویراحمد
#چهارمحال_و_بختیاری
#اصفهان
#مرکزی
#قم
#مرکزی
#همدان
#کردستان
#آذربایجان_غربی
#آذربایجان_شرقی
#اردبیل
#گیلان
#مازندران
#گلستان
#خراسان_شمالی
#خراسان_رضوی
#خراسان_جنوبی
#سیستان_و_بلوچستان
پایان پنجمین و ششمین دور دوچرخه سواری استان های ایران
قطره ای از دریای بیکران عاشقان ایران
سید مسعود طباطبایی
جانباز 65% ارتش
رکورددار ایران و دنیا
با رکابزدن 80/000 کیلومتر
اینستاگرام، تلگرام:
GPGIR@
تلگرام گزارشهای سفر:
IRaniBaHam@
صعود به دماوند با کاپ جام جهانی
درود بر میهن پرستان،
طبق برنامه اعلام گردیده در تاریخ 1397/4/12 با هماهنگی فدراسیون کوه نوردی با قرارگاه کوه نوردی و صعودهای ورزشی پلور جهت صعود به قله دماوند به پلور رفتم و شب را در قرارگاه سپری نمودم و طبق هماهنگی با گروهی از کوهنوردان گیلانغرب قرار شده صبح با ماشین تا گوسفندسرا برویم که متاسفانه این گروه صبح بنده را جا گذاشتند!!! و من مجبوز گردیدم با آژانس تا ایستگاه زنجیر بروم و سپس خودم را حدود ساعت 8:15 دقیقه صبح به گوسفندسرا رساندم و با عمو اکبر که کافه دارد و در صعود سال 1395 آشنا شده بودم خوش و بشی کردم و ساعت 8:45 دقیقه بسمت بارگاه سوم حرکت نمودم و ساعت 15 به بارگاه سوم رسیدم و طبق هماهنگی آقای حسین پوذ اتاقی در اختیارم گذاشته شد و دست بر قضا با یک از جانبازان که مربی کوه نوردی و لیدر تور بود آشنا گردیدم که قرار شد شب را با دوستان که سه نفر بودندسپری کنیم و صبح همراه گروه آلمانی به قله صعود کنیم اما متاسفانه شبانگاه درب اتاق را این عزیزان باز گذاشتند و بنده سرمای شدیدی خوردم و صبح نتوانستم به قله صعود کنم و روز 1397/4/13 را استراحت نمودم و 1397/4/14 کمی صبر نمودم تا آفتاب بالا بیاید و ساعت 7:10 دقیقه از بازگاه سوم بسمت قله حرکت نمودم در بین راه میخواستم از بطری 1/5 لیتری تو بطری کوچکی آب بریزم که بطری 1/5 لیتری از دستم سر خورد و حدود چهل، پنجاه متر رفت پایین و به خودم گفتم وقتی برگشتم برش میدارم و به راه خود ادامه دادم و حدود ساعت 11:15 دقیقه به آبشار یخی رسیدم دیگر از بی آبی حس نداشتم و کمی آب از یک کوه نورد که چادر زده بود گرفتم اما کمبود آب شدیدی در بدنم حس میکردم و ماهیچه های پایم گرفته بود و نمی توانستم به صعود ادامه دهم، لذا استراحتی نمودم تا در صورت بهبود به صعود ادامه دهم اما بیماری و کم آبی اجازه پیشروی را بهم نداد و مجبور شدم به بارگاه سوم برگردم.
کوه خیلی مهربان تر از خیلی از کوه نوردان است
در مسیر بازگشت به پایین چنان حالم خراب بود که توان گام برداشتن را نداشتم و بازگشتم حدود 6 ساعت بطول کشید و در مسیر خیلی ها از این کوه نورد نماها از کنارم رد شدند اما دریغا از یک خداقوت و یا اینکه بگویند همنورد کمک میخواهی یا نه،
برایم حیلی تخجب آور بود چون اگر با این حال خرابی که من داشتم و توان راه رفتنم را نداشتم در یکی از خیابانها اینچنین حرکت میکردم حتم دارم حداقل 5/000/000 ریال مردم در شهر بهم کمک میکردند ولی در کوه حتی کسی بهم نگفت خسته نباشید!!!
ادامه دارد
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
جشن تیرگان و روز ملی دماوند
صعود به قله دماوند با کاپ جام جهانی
پیام صلح و دوستی اقوام ایرانی
تصمیم بر آن است از سال 1397 هر سال در پاسداشت جشن تیرگان و روز ملی دماوند کاپ جام جهانی توسط فرد یا گروه به قله دماوند صعود و پس از چهار سال در سال 1401 با دوچرخه بسمت جام جهانی 2022 قطر برود و این حرکت هر سال بصورت نمادین در روز جشن تیرگان و روز ملی دماوند تا قله صعود و هر چهار سال با دوچرخه بسمت محل برگزاری جام جهانی در کشورها بعنوان ذنماد صلح و دوستی ایرانیان حرکت نماید.
مانا و پایا باشید.
در حفظ محیط زیست کوشا باشید.
این صعود بیاد چهلمین روز در گذشت زنده یاد ناصر ملک مطیعی، دومین سالگرد زنده یاد حبیب محبیان، زنده یاد محمدعلی فردین و تمام انسانهایی که به عشق ایران زندگی کرده و خواهند نمود انجام میگردد.
رکابزنی انسان های سبز به یاد شهیدان وطن
ایران آنلاین / نشان دادن همین حقیقت به مردم جهان، وظیفه‌ای است که قهرمانان این کشور برعهده دارند و در این میان کم نیستند کسانی که با همه وجود و تنها به افتخار این سه رنگ کارهایی کرده‌اند کارستان.سید مسعود طباطبایی در 51 سالگی هنوز هم شوق سفر به همه شهرها و روستاهای ایران دارد. جانباز 65 درصدی که زمانی سلاح برکف داشته و می جنگیده، امروز می خواهد سوار بر دوچرخه پیام صلح دوستی مردم ایران را شهر به شهر به گوش مردم برساند. او به پاس سه رنگ پرچم ایران سه بار سرتاسر ایران را رکاب زده و این روزها .......
برای چهارمین سفر خود که فروردین ماه سال آینده آغاز خواهد شد، برنامه‌ریزی می‌کند. نیت زنده نگاه داشتن نام خلیج همیشه فارس و در کنار آن زنده نگاه داشتن نام شهدای وطن، باعث شده است که از سال 82 بیشتر زندگی‌اش را در جاده‌ها سپری کند. این دوچرخه سوار ایرانگرد در گفت‌و‌گو با گروه زندگی از روزهایی گفت که سفرهای خود را به نیت پاسداشت پرچم ایران آغاز کرد.
اراده‌ای سبز
دوران جنگ تحمیلی عضو نیروهای ارتش و جمعی لشگر 58 تکاور ذوالفقار بودم و در منطقه «سومار - نفت شهر»جانباز شدم. سال‌ها از آن روزها گذشت و من که جانباز 65 درصد بودم همیشه به این موضوع فکر میکردم که چطور می‌توانم دین خودم را به کشورم ادا کنم و به همه دنیا نشان بدهم که مردم ایران که از تاریخ کهنی برخوردارند، هرگز به دنبال جنگ افروزی نبوده و همواره صلح طلب و نوع دوست بوده‌اند. سال 1382 با این دغدغه تصمیم گرفتم گروه « انسانهای سبز» را تشکیل دهم. میخواستم همصدای عزیزانی شوم که برای حفظ کیان کشور، به عشق ایران و اهتزاز پرچم سه رنگ مان، جان خود را از دست دادند. هدفی که از تشکیل این گروه در نظر گرفته بودم، گسترش فعالیتهای انساندوستانه در جامعه و حمایت از محیط زیست و خلیج همیشگی فارس و در کنار آن، زنده نگه داشتن نام کسانی است که برای سربلندی این کشور فداکاری‌ها کرده‌اند. سال‌های اول تصمیم گرفتیم به صورت گروهی دور دنیا را پیاده طی کنیم و پیام صلح و دوستی ایرانیان را به سایر ملت‌ها برسانیم، اما به دلیل مشکلاتی که به وجود آمد، نتوانستیم این تصمیم را اجرایی کنیم.او ادامه داد: برای اینکه گروه از فعالیت باز نایستد، در طول سال‌های بعد مسیر «تهران – قم»، «قم – کربلا»، «تهران – مشهد» و «ایران – ترکیه» را به صورت پیاده و انفرادی یا گروهی طی کردم. اما برنامه اصلی ما سفر به همه شهرهای ایران با دوچرخه بود و ایده‌ای که برای این کار انتخاب کردیم برگرفته از پرچم سه رنگ ایران بود. نخستین سفرمان فروردین‌ماه سال 1390 بود که تحت عنوان «تور ملی دوچرخه سواری اقوام ایرانی» به مناسبت بزرگداشت روز ارتش و روز ملی خلیج فارس آغاز شد. در این طرح که حامیان سرزمین سبز نام داشت و به افتخار سبزی رنگ پرچم ایران بود، با پیام «حفظ و احیای منابع تاریخی و طبیعی کشور یک وظیفه ملی است» در مدت سه سال 151 شهر را رکاب زدیم. سال 94 و در مرحله دوم سفر، ایرانگردی را به افتخار سرخی پرچم ایران و با هدف ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و به مناسبت روز ملی خلیج فارس و هفته دفاع مقدس از پنجم اردیبهشت‌ماه سال 1394 با رکاب زنی در مسیر اندیمشک - شلمچه آغاز کردم و در بین مسیر دوستان همگروهی‌ام به من ملحق می‌شدند. در این سفر که یک سال طول کشید همراه با 7 سایکل توریست مسافتی حدود 350 کیلومتری را تا شلمچه رکاب زدیم و این سفر با رها‌سازی 4 کبوتر سپید، ادامه پیدا کرد. شعارهایی که برای این سفر انتخاب کرده بودیم «بحران‌های زیست محیطی را جدی بگیرید» و «اهدای خون و اهدای عضو تبلور انسانیت است» بود. در ادامه مسیر به مناسبت سالگرد شهادت محمد حسین فهمیده و روز نوجوان از پاسارگاد تا بهشت زهرا(س) را رکاب زدیم و در طول مسیر بذر هشت درخت بلوط را به یاد هشت شهید گمنام در تپه نورالشهدای یاسوج کاشتیم. احساس می‌کردیم تنها نام یک خیابان را به اسم شهید گذاشتن کفایت نمی‌کند و باید با اندیشه‌های آنها اسطوره‌سازی کنیم. ما شهدایی داریم که واقعاً اسطوره‌اند ما باید به این اسطوره‌ها بپردازیم.
سفید به رنگ صلح
رنگ سفید در پرچم ایران نشان از صلح دوستی و صلح طلبی مردم ایران دارد و تاریخ ما نیز گواه این واقعیت است که ایران هیچ گاه به کشوری حمله نکرده و همیشه طالب صلح است، اما در برابر تجاوز به خاک کشور ایستادگی کرده است. این بار اهداف مهم‌تری از ایرانگردی پیش روی سید مسعود طباطبایی و همراهانش بود، اهدافی که در آن در کنار پیام صلح کاشت درخت در مزار شهدای گمنام و شهدای آتش‌نشان و همچنین محیطبان‌هایی که جانشان ر ا در راه حفظ محیط زیست فدا کردند، در نظر گرفته شده بود. این جانباز ایرانگرد از این سفر پرماجرا و اهدافی که برای رسیدن به آن همه شهرها را رکاب زده است، این گونه می‌گوید: رنگ سفید نماد صلح و دوستی ایرانیان است و ما روز 29 فروردین را که روز ارتش نامگذاری شده است، سومین سفر ایرانگردی‌مان را از لشگر 58 تکاور ذوالفقار شاهرود آغاز کردیم و پس از رسیدن به تهران سومین تور ملی دوچرخه سواری اقوام ایرانی را همراه با گروه سبز آغاز کردیم. سفرمان را با شعار پاسداشت خلیج همیشگی فارس، از یزد به بندرعباس آغاز کردیم و در جشنواره خلیج فارس حاضر شدیم. وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد تندیس این جشنواره را به ما اهدا کرد. پس از این سفر به مشهد رفتم تا این بار به مناسبت هفته دفاع مقدس سفر انفرادی‌ام را آغاز کنم. سوار بر دوچرخه دل به جاده زدم و از مسیر شمال کشور به شمالغرب و از طریق لرستان به دهلاویه رفتم. پس از ادای احترام به شهدای این شهر از کرمانشاه سفرم را ادامه دادم و روز 7 آبان ماه و همزمان با روز جهانی کوروش به پاسارگاد رسیدم. در طول مسیر بر مزار بهمن گلباری‌نژاد، دوچرخه سوار جانباز کشورمان که در رقابت‌های پارالمپیک ریو دچار سانحه شد و جان خود را از دست داد، حاضر شدیم و به او ادای احترام کردیم؛ بعد از مسیر هرمزگان سفرمان را تا سیستان و بلوچستان ادامه دادیم و در طول مسیر بر مزار شهدای گمنام درخت کاشتیم. تعداد 600 اصله درخت در این سفر کاشتیم تا نمادی از صلح طلبی و سرسبزی ایران باشد. همچنین بر سر مزار حبیب محبیان یک اصله درخت 65 ساله به ارتفاع 6 متر کاشتیم. ما در دورسوم ایرانگردی 34 استان را زیر پا گذاشتیم و اما مهم‌ترین قسمت این سفر از دریاچه ارومیه تا قله دماوند بود. این سفر به یاد 141 محیطبان و جنگلبان شهید برای نخستین بار انجام شد و از کنار دریاچه ارومیه تا دماوند رکاب زدیم. بر اساس برنامه قرار بود با دوچرخه تا قله دماوند نیز صعود کنیم. برنامه بخوبی پیش رفت و تا پایگاه سوم قله دماوند که در ارتفاع 5600 متری قرار دارد، رفتیم اما به دلیل شرایط جسمی دو نفر از اعضای گروه –که نتوانستند مسیر را ادامه دهند- تصمیم گرفتم به تنهایی به قله صعود کنم و به این ترتیب سه بار به قله دماوند صعود کردم و پرچم ایران را بر فراز این قله به اهتزار درآوردم. ایستادن بر فراز قله دماوند، در کنار پرچم سه رنگ ایران موجد حس غرور غریبی است که واقعاً قابل توصیف نیست.او از چهارمین دور ایرانگردی خود در اوایل سال آینده خبر داد و گفت: دور چهارم را که دور افتخار نامگذاری کرده‌ایم، از 29 فروردین و همزمان با روز ارتش از شهر زاهدان آغاز خواهد شد و همراه با 30 دوچرخه سوار به بندرعباس سفر خواهیم کرد.ظاهراً سید مسعود طباطبایی در این سن و سال خیال پا پس کشیدن ندارد. او با وجود معلولیت 65 درصدی همچون یک جوان شاداب برنامه‌های فراوانی برای زندگی پیش رو دارد و با انگیزه‌ای قوی همچنان به دل جاده‌ها می‌زند./ روزنامه ایران