1382/8/18 - 2003
بعدظهر روز اول : پس از طی مسافتی حدودا 7 کیلومتر شب را در کنار رستورانی چادر زدم .
روز دوم : پس از طی مسافتی بالغ بر 40 کیلومتر شب را در پمپ بنزین اول اتوبان چادر زدم .
روز سوم : پس از طی مسافتی بالغ بر 40 کیلومتر شب را در پمپ بنزین دوم اتوبان چادر زدم .
روز چهارم : پس از طی مسافتی بالغ بر 25 کیلومتر بخاطر عدم اطلاع کافی از روش و اصول پیاده روی و سنگینی کوله پشتی به وزن تقریبی 40 کیلو و راه پیمائی روزانه 40 کیلومتر و فشار بیش از حد کوله پشتی به زانوی پای چپم که قبلا مورد اثابت ترکش قرار گرفته بود دچار آسیب دیدگی شدم که با آمبولانس به بیمارستانی در قم اعزام شدم و پس از مداوای سطحی و استراحت شبانه مجددآ روز بعد به محلی که دچار آسیب دیدگی شده بودم برگشتم و از آنجا به راهم ادامه دادم و مسیر باقی مانده را طی کردم و وارد شهر قم شدم و مورد استقبال پرشور مردم و مسئولین بنیاد شهید و شبکه های خبری قرار گرفتم و بعد مراسم بخاطر درد شدید از ناحیه زانوی پای چپ به پزشک مراجعه نمودم و طبق نظر دکتر ارتوپد بخاطر فشار وارده به پایم یک هفته استراحت مطلق برایم تجویز شد و برای معالجه طرح را متوقف کردم و جهت ادامه مداوا به تهران آمدم و به متخصین مختلفی مراجعه نمودم و قرار شد توسط دکتر ؟ از ناحیه زانو در بیمارستان ساسان مورد عمل جراحی موضعی آترسکوپی قرار بگیرم و طبق نظر پزشک معالج قرار بود نهایتا با یک عمل کوچک و در آوردن ترکش از زیر کشکک زانو و زدن یک الی دو بخیه مشکلم بر طرف میشود و بعد از دو روز استراحت به راه پیمائیم ادامه دهم ولی متاسفانه بعد از عمل متوجه شدم حدودآ 20 بخیه به پایم زده شده و بعد از عمل در زمان حرکت با مشکل مواجعه میشدم . ( متاسفانه تاکنون سال 1388 هنوز پایم بهبود کامل نیافته ) خلاصه با پای عمل کرده تا آخرین روزهای سال 1382 جهت گرفتن نتیجه به سازمان های مورد اشاره مراجعه نمودم ولی جواب قطعی داده نشد و از این طرح و اراده قوی من جهت انجام چنین حرکت بزرگ و فوق العاده ای فقط تعریف و تمجید میشد و قرار شد به راهمان ادامه دهیم تا طرح در شوراهای مختلف مطرح گردد و نتیجه را به ما اعلام کنند ولی متاسفانه بخاطر سیستم بروکراسی حاکم بر ادارات و جابجائی مسئولین جوابی به ما داده نشد ....!! پایان مرحله اول