گروه انسانهای سبز: غیر سیاسی، دولتی، مذهبی و قومی " غرامت جنگ حق ماست "
هدف: اعتراض به فقر، بی عدالتی، تبعیض انسانی، جنگ، کشتار انسانهای بیگناه و گسترش فعالیتهای انساندوستانه، تاریخی و زیست محیطیگروه انسانهای سبز: غیر سیاسی، دولتی، مذهبی و قومی " غرامت جنگ حق ماست "
هدف: اعتراض به فقر، بی عدالتی، تبعیض انسانی، جنگ، کشتار انسانهای بیگناه و گسترش فعالیتهای انساندوستانه، تاریخی و زیست محیطیاسناد تغییر نام رسمی پارس یا پرشیا به ایران
طبق بخشنامۀ وزارت امور خارجه در تاریخ روز اول فروردین ۱۳۱۴ش ، نام پارس یا پرشیا ، به صورت رسمی به ایران تغییر یافت. قبل از آن و در روز 6م دیماه 1313ش ، دولت با اعلامیه ای رسمی از کشورهای جهان به ویژه ... کشورهای اروپائی و غربی خواسته بود، از 21م مارس 1935م./ یکم فروردین 1314ش. از نامیدن کشورمان به پرشیا، پرس، و ... خودداری و از نام ایران استفاده کنند.
تا اوایل قرن بیستم، نام کشور ما به فرانسه پرس، به انگلیسی پرشیا، به آلمانی پرزین، به ایتالیائی پرسیا و به زبان روسی پرسی نوشته و خوانده می شد و همین کلمات در کتاب های جغرافیائی، قراردادها و معاملات بین المللی با کشورهای غربی به کار می رفت؛ تا آن که در دورۀ پهلوی دوم بحث بازگشت به ایران باستان پیش آمد و حلقۀ روشنفکرانی همچون سیدحسن تقی زاده، علی قائم مقامی , سعید نفیسی و محمدعلی فروغی، پیشنهاد تغییر نام پرس به ایران را مطرح کردند. این پیشنهاد، در دی ماه 1313ش. رنگ واقعیت به خود گرفت و با موافقت شاه، به سراسر جهان ابلاغ شد.
نفیسی، یادداشتی با عنوان « از این پس همه باید کشور ما را بنام ایران بشناسند » در روز دهم دی ماه همان سال، در روزنامۀ اطلاعات به چاپ رساند و طی آن، نوشت:
«حق همین بود که ما از تمام دول اروپا خواستار شویم که این اصطلاح غلط را ترک کنند و مملکت ما را همچنان که ما خود همواره نامیده ایم ایران و منسوب آن را ایرانی بنامند. شکر خدای را که این اقدام مهم در این دوران فرخنده به عمل آمد و این دیاری که نخستین وطن نژاد آریایی بوده است به همان نام تاریخی و باستانی خود خوانده شود.»
اجرای این طرح، مخالفانی هم داشت. گروهی از آنان، بر این باور بودند که رضاشاه به دلیل سیاسی و فقط برای تثبیت حکومت خود چنین تصمیمی گرفته است. آنان، اصل این اقدام را متوجه جمعی از نخبگان فرهنگی و سیاسی همان دوره برشمرده اند که با اقتدار رضاخانی در پی منافع خاص خود بودند.
برخی دیگر، معتقدند با این رفتار جنبه هائی از فرهنگ و تمدن ایرانی- که بدون هزینه و با کلماتی مانند Persian Art، Persian Poetry، Empire Persian و یا Persian Carpet تداعی پیدا می کرد و با نام کشور همراه بود- از دست رفت؛ تمدنی که به رایگان به ذهن مخاطب وارد می شد، اینک باید هزینه ها کرد تا با نام جدید ایران، شناسانده شود.
اول فروردین، سالروز اعلام نام «ایران» به مجامع بین المللی، گزیده اسناد مرتبط با این واقعۀ تاریخی را به علاقه مندان پیشکش کرده است.
منبع : سایت اسناد ملی ایران
ما ایرانیها در غرب به این نام شهره می‌باشیم...حق است که ایین نام دوباره باستعمال بیاید.