میل به سفر و مهاجرت و مواجه شدن با پدیده های تازه و نوین جزئی از سرشت و فطرت آدمی است . سفر و مسافرت بی شک تاریخی به قدمت تمدن بشری دارد . انسان از همان بدو هبوط روی زمین گردش و گردشگری را آغاز کرد و به اطراف خود سرک کشید . سفر و گردشگری و نمادهای آن همواره در تاریخ بشری نقش بسزا و غیر قابل انکاری داشته است . در آثار و بقایای به جای مانده از تمدن های کهن همچون ایران ، یونان ، روم ، چین و ..... مردم و حکما نکاهی ویژه و خاص به مقوله سفر و گردشگری داشته اند . البته در آن دوران به دلیل فراهم نبودن بسترهای لازم برای گسترش مسافرت ها ، سفر مقوله ویژه و خاصی بود که به اشراف و طبقه های بالای جامعه اختصاص داشت اما امروزه این موضوع باعث تغییر و تحولات شگرفی گردیده که به جرعت میتوان گفت دگر استفاده از روشهای مسافرت به سبک قدیم ( پیاده ، اسب ، شتر و .................. به فراموشی سپرده شده و از یک میلیون انسان یک نفر تمایل دارد با روش قدیم تن به چنین سفرهای بدهد .