جناب آقای مصطفی یلدیز از دوچرخه سواران کشور ترکیه هستند که قصد سفر با پیام صلح به کشورهای ایران - پاکستان - هند - چین و........ را دارد که اینکه وارد ایران گردیده است و در شهر مرند میزبانی از او را جناب آقای اکبر نقدی بعهده داشتند و سپس بعد از عبور از شهر تبریز دوست و یار عزیزم جناب آقای حسین قره داغی دوچرخه سوار ایرانگرد و جهانگرد در شهر میانه میزبانی از ایشان را بعهده داشته اند و بنده نیز در تهران 2 روز در تاریخ 26 و 27 آبان ماه افتخار میزبانی ایشان داشتم که به اتفاق از چند موزه و نقاط دیدنی تهران بازدید و در تاریخ 1391/8/28 ساعت 7:45 صبح تهران جهت را رکاب زدن مسیر شهرهای قم _ دلیجان _ میمه _ اصفهان _ نایین _ اردکان _ یزد _ مهریز _ رفسنجان _ کرمان _ بم _ زاهدان و ........... ترک نمودند .
مکانهای که توسط جناب آقای مصطفی یلدیز در تهران بازدید گردید :
۱ – میدان آزادی تهران
۲ – موزه ملی ایران
۳ – موزه صلح تهران
۴ – سر در باغ ملی و ساختمانهای داخل
۵ – کاخ گلستان _ تخت مرمر
۶ – مسجد امام خمینی
۷ – بازار بزرگ تهران
چنانچه در شهرهای مسیر جناب آقای مصطفی یلدیز قرار دارید و مایل هستید یکی از میزبان ایشان در سفرشان به ایران باشید تا از دیدنیهای شهر شما نیز بازدید نماید میتوانید با یکی از شماره های زیر تماس بگیرید .
مسعود طباطبایی : 003 0064 0919
حسین قره داغی : 828 8940 0914
یکی از خصوصیات خوب مردم کشور عزیزمان مهربانی و همدلی و میهمان نوازی منحصر به فرد آنهاست که در کمتر کشوری می توان آن را یافت با تحقیق و جستجو در میان فرهنگ کشورهای اروپایی و شاید خیلی از کشورهای دنیا ، سردی , رفتار خشک و بی روح و زندگی ماشینی را می توان به وضوح دید . ولی در ایران حتی در دورترین روستاها و دهکده های ایران از کردستان و آذربایجان و خوزستان و سیستان و خراسان گرفته تا مازندران و کرمان و یزد و شیراز مهمان نوازی و خونگرمی و مهمان نوازی مردمان زبان زد همگان است .
هانری المانی می نویسد : "مهمان نوازی ایرانیان به حد کمال است و شهره جهانی دارد .
گرچه چینی ها در مراعات ادب و احترام به مهمان معروفند ولی اگر جهانیان ایرانیان را آنچنان که باید می شناختند به یقین در صفت مهمان نوازی آنان را بر چینی ها برتری می دادند .
زیرا ایرانیان به نسبت هر مهمان و بر حسب شخصیت و احترام شخص متقابل به وی ارج می نهند .
ایرانیان بر این باورند که اگر بر مهمان بیش از ارزش وی ارج ننهی گویی به او توهین کرده ای . حس همدلی و انسان دوستی و مهرورزی از بارزترین ویژگی های این فرهنگ کهن است .
بیاییم این خصلت های خوب را که در فرهنگ نیاکانمان به آن توجه زیاد شده بیش از پیش بپرورانیم تا مشکلات روزگار ما را از این خصایص اخلاقی دور نکند و آنچنان بمانیم که باید باشیم و افتخار کنیم که این سخن پر مغز سعدی بزرگ امروز زینت بخش سر درب سازمان ملل متحد است :
بنی آدم اعضای پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار
حال شما را با نیازهای دوچرخه سواران آشنا می سازیم :
1 - لبخندی که حاکی از مهر شما باشد .
2 - احوال پرسی و خسته نباشید .
2-1 اگر دوچرخه سوار خارجی باشد و شما با لبخند و زبان خود با شخص احوال پرسی نمایید یقین داشته باشید که تاثیر خود را خواهد داشت و فرد مقابل منظور شما را درک می نماید.
2-2 مدت این احوال پرسی نباید زیاد طول بکشد چون طرفین به ربان یکدیگر آشنایی ندارند و این امر کمی گیج کننده میگردد .
2-4 اگر در پایان روز باشد دوچرخه سوار زمان برایش دارای اهمیت بسیاری میباشد.
2-5 سعی نمایید در زمان صحبت با دوچرخه سوارهای خارجی بلند نخندید چون شاید فکر نمایید شما دارید او را مسخره میکنید.
3 - در صورتی که یکی از دوستان شما به زبان انگلیسی آشنانی دارد میتوانید با او تماس تلفنی بگیرید و گوشی را به دوچرخه سوار بدهید تا صحبت نماید و بتواند نیازهایش را با دوست شما مطرح نماید .
4 - دوچرخه سواران در طی روز مسافتی بالغ بر 70 الی 120 کیلومتر را رکاب میزنند و شب برای استراحت به شهر یا روستای میرسند و عدم آشنایی آنان برای چادر زدن در جای مناسب از لحاظ دسترسی به امکاناتی قبیل سرویس بهداشتی و دیگر نیازهایشان دچار مشکل هستنند و شما مینوانید حداقل کمک خود را با نشان دادن مسیر پارک ها و یا فضای مناسب برای برپا نمودن چادر با گفتن کلمه کمپ یاری نمایید .
5 - تمام دوچرخه سواران داخلی یا خارجی هر سه روز یکبار از لحاظ بهداشتی نیاز دارند به حمام بروند و لباس هایشان را شستشو نمایند .
( پس اگر شما چنین امکاناتی را بتوانید بمدت 1 شب یا 2 شب در اختیار آنان بگذارید لطف بسیار بزرگی در سفر برایشان میباشد.)
6 - دوچرخه سواران با تفکرات نمادین حامل پیامی برای دیگر ملل می باشند و هزینه های سفرشان را خود تامین می کنند و اکثرا حمایت مالی از دولت خود دریافت نمی کنند .
(البته در کشورهای جهان سوم و به پایین اینگونه میباشد .)
7 - پرداخت پول به دوچرخه سواران ایرانی که در حال رکاب زدن در داخل کشور هستند توهینی بزرگ به دیگر دوچرخه سواران می باشد .
( البته در زمانهای ضروری که فرد درگیر حادثه ناخواسته گردید است میتوان به او در حد امکان کمک مالی نمود .)
8 - در صورتی که تمایل دارید میتوانید آنان را به صرف نهار ، چای ، میوه و ..... دعوت نمایید
" بنده در یکی از سفرهایم با یک ایرانی دوچرخه سوار که بسیار نیز مدعی بود آشنا گردیدم و متاسفانه از همان لحظه اول متوجه شدم که ایشان رفتار و گفتارشان در حد و اندازه یک دوچرخه سوار آرمانگرا نیست و در طی مدتی که با ایشان بودم به چشم خود دیدم که از مردم انتظارات بیهوده ای دارد و دوچرخه فقط بهانه ی برای سودجویی شخصی میباشد و اینگونه رفتارش توهین بسیار بزرگ به آرمانهای دیگر دوچرخه سواران ایرانی است و امید داریم مردم مهربان و توع دوستمان رفتار و عملکرد اینگونه افراد را با دوچرخه سوارهای آرمانگر برابر ندانند."
امید است با لبخندی زیبا نشاط و انرژی را جایگزین خستگی راه دوچرخه سواران نمایید که در جاده ها و شهرها می بینند .
توریست منتقل کننده نوع دوستی و فرهنگ مردم دنیا به مردم کشورشان هستند پس بیایید از ایران و ایرانی لحظه های نابی را در دفتر خاطراتشان ثبت کنیم .