مجموعهی تأتر شهر در سال ۱۳۴۶ شمسی به ابتکار فرح دیبا و توسط مهندس علی سردار افخمی طراحی شد و بعد از پنج سال در سال 1351 افتتاح شد. این ساختمان در محلی بهنام کافه شهرداری ساخته شد؛ جایی که عصرهای پنجشنبه و جمعه، بازیسازان و نمایشگران، سیرکبازان و معرکهگیران جمع میشدند و تهرانیها اوقات فراغتشان را پر میکردند.بنای زیبای تأتر شهر شکلی دایرهوار دارد و در ساختمانش ترکیبی جالب از کاشی و آجر بهکار رفته است. این طراحی الهامگرفته از برج طغرل است و ساختمان مدور و خیمهگونه، معماری تماشاخانههای ایرانی را تداعی میکند.ویژگی مهم دیگر تأتر شهر در همان پلان دایرهای شکلش نهفته است. این پلان ترکیبی از معماری یونان و روم قدیم و بناهای مربوط به نمایش (مانند پانئوم و کلوزیوم) است. تأتر شهر تنها سالن نمایش ایران است که حصار ندارد؛ به طوری که علاوه بر فضاهای سرپوشیده، محوطهی باز اطراف بنا در مجاورت خیابان ولیعصر و محوطهی پارک دانشجو نیز بخشی از این مجموعه محسوب میشوند و نقش مهمی در جلب مخاطبان به سالنهای نمایش دارند.مجموعهی تأتر شهر از پنج تالار تشکیل شده است: تالار اصلی، تالار چهارسو، تالار قشقایی، تالار سایه و کارگاه نمایش که چهار تالار در طبقهی همکف و زیرزمین این بنای تاریخی قرار دارد. تالار اصلی تأتر شهر با گنجایش ۵۷۹ نفر دارای تمام تجهیزات لازم برای یک سالن تأتر حرفهای است؛ از صحنهگردان الکتریکی و آسانسور دکور گرفته تا سیستمآویزهای بالارونده برای دکور، دهانهی متحرک صحنه، پرده و امکانات سینمایی و دستگاههای کنترلکننده.سالن چهارسو نیز ۱۲۰ تا ۴۰۰ نفر گنجایش دارد که گنجایشش با توجه به تغییر حجم دکور و صحنه تغییر میکند. مجموعهی تآتر شهر علاوه بر تالارهای نمایش ذکرشده، دارای سالن انتظار، کافهتریا، کتابخانه، مرکز اسناد، کتابفروشی و بخشهای اداری است. تأتر شهر همچنین دارای یک کتابخانهی تخصصی هنر است که هنرمندان، متخصصان و دانشجویان تأتر و هنرجویان کارگاههای نجاری و خیاطی از آن استفاده میکنند.